Plain English (of haar, qua naamgeving iets minder de lading dekkende, nationale equivalent: ‘Begrijpelijk Nederlands’): we hebben het er al vaker over gehad (zie voor alle Plain English-afleveringen hier). Lezers die nog eens willen lezen wat Plain English is en waarom we Plain English zouden moeten gebruiken, verwijs ik graag naar deze blogpost (klik hier).
Hoewel de Plain English-movement in bijna alle Engelstalige landen flink aan terrein aan het winnen is, is er natuurlijk ook nog veel tegenstand. We kunnen nu natuurlijk opmerken dat de juridische wereld enigszins conservatief is en van nature wars van veranderingen, maar voor welke wereld geldt dat niet…? Vandaag dus even ruimte voor en aandacht aan de tegenstanders van het gebruik van Plain English:
Het is beter om juridische stukken te schrijven in bewoordingen die al eens gebruikt zijn en hun waarde voor een rechtbank reeds hebben bewezen. Dit is speciaal van belang in Common Law-landen waarin rechters veel minder de vrijheid hebben om wetten en contracten te interpreteren: “er staat wat er staat”. Zie bijv. onze bespreking van de entire agreement clause van de afgelopen weken.
De meeste teksten die juristen schrijven, zijn bedoeld voor andere juristen. Met andere woorden: de lezers zullen best begrijpen waar iemand het over heeft als hij zich in technisch Legalese uitdrukt. Geen enkele reden dus om in Plain English te schrijven. Bovendien biedt het schrijven van een “moeilijke” juridische tekst juristen de kans om te laten zien hoe goed ze juridisch onderlegd zijn.
Dat mythische wezen “De Klant”, verwacht dat zijn geld “goed besteed” wordt. De kans bestaat natuurlijk altijd dat die “De Klant” zegt: “dat had ik zelf ook gekund” als iets in Plain English wordt afgeleverd.
Plain Engish is té eenvoudig om de juiste nuances in ingewikkelde juridische concepten aan te brengen. Daarnaast kan het in voorkomende gevallen soms juridisch juist handig zijn om bepaalde passages opzettelijk enigszins vaag te houden. Iets wat in Plain English lastiger te bewerkstelligen is.
Al deze argumenten zijn natuurlijk redelijk moeiteloos met tegenargumenten te bestrijden (zoals zo vaak). Bovendien helpt het groeiende, al dan niet kosteloze, Internet-aanbod van standaard-contracten en/of standaard-clausules in contracten ook al niet met het rondbazuinen van het Plain English-evangelie…
Eén enkel argument echter zou tegenstanders van het gebruik van Plain English moeten kunnen overtuigen: het economische argument… Meer en meer onderzoek wijst uit dat Plain English uitermate kostenbesparend is. Voor een kort overzicht: lees hier. Nu weet ik wel dat dit overzicht gepost is door een clubje Plain English-enthousiastelingen en dus weinig objectief is, en dat het tegendeel lastig is aan te tonen, maar toch….
Wat je (begrijpelijkerwijs) echter nooit ergens leest, is dat Plain English voor niet moedertaal-sprekers Engels een stuk makkelijker onder de knie te krijgen moet zijn.
Veel plezier!